Günaydın canlarım🌸 Koç Yeniay’ını geride bırakırken 6 Nisan’da yaşanacak Terazi Dolunay’ına ve hatta 20 Nisan’da gerçekleşecek Koç Güneş tutulmasına hazırlanıyoruz bir yandan. Hatta tüm bu hazırlık Temmuz ayında Güney Ay Düğümü Akrep, Kuzey Ay Düğümü Boğa’dan, Güney Ay Düğümü Terazi, Kuzey Ay Düğümü Koç’a geçmenin hazırlığı aslında. Bu geçişi ve öğretilerini anlamak çok kıymetli o yüzden.
Şu son yıllarda yaşadıklarımızı sorguluyoruz sürekli, anlamlandırmaya çalışıyoruz ve bir kısmı havada kalıyor. Çünkü her birimiz daha önce farkında olmadığımız bazı güdülenmelerimize, bilinçaltı tortularımıza uyanıyoruz. Ve bu tortuların % 95’inin bize bile ait olmadığını söylüyor bugün bilim. O yüzden fark etmek ve neyi, neden yaptığımızı anlamaya çalışmak çok önemli. Pluton Kova zamanlarına girdik artık ve birlikte yaşamayı öğrenmemiz şart diyor evren. Birlikte yaşamayı öğrenirken de her birimizin tek tek iyileşmesi gerektiğini idrak ediyoruz. Çünkü her birimizin iyileşmesiyle bu toplum iyileşecek. Birimiz hepimiz, hepimiz birimiz için diyerek de bunun öneminin altını çiziyor özellikle.
Temmuz itibariyle Koç enerjisinin içine dalacağız ancak bu yolun toy çocuklarıyız henüz. Şimdi biz bu toy halimizle önce GAD Akrep dönemi biriktirdiğimiz kin ve nefret temalı karanlık yanlarımızı intikam alır gibi birbirimize kusma yoluna gideceğiz. Çünkü “ben” diyerek sağlıklı sınırlar koymanın doğru üslubunu, zamanlamasını ve gerekçesini öğreniyoruz. Kırıp dökeceğiz, bencilleşeceğiz, sivrileceğiz. Böylece neyi ne kadar yaparsak zararlı çıktığımızı ya da zararlı çıktığımızı sandığımız yerlerde aslında kendimizi sevdirmek adına kendimizden verdiğimiz yanlarımızın çığlıklarını fark edip, yeni ve daha sağlıklı bir kimlik yaratacağız. Hep iyi insan olmak zorunda olmadığımızı, hak geçirmeme saplantımızın bizi bazen yaralayabildiğini, dışsal olarak hep uyumlu olma derdimizin aslında sağlıksız olduğunu, kısasa kısas zihniyetinin bizi sadece yolumuzdan alı koyduğunu öğreneceğiz. Kendimizi iyileştirmek zorunda kalacağız. Bunu da gerçekçi bir pencereden ve etrafımıza olduğumuz halimizle yara verebildiğimizi gözlemleyerek yapacağız.
Öğrenmenin sonu yok tatlı bilgeler. Ne demiş Mevlana “Hamdım, piştim, yandım.” Ama hiçbir zaman oldum dememiş. Ben de Güneş’ime (Koç) doğru giderken yıkıyorum, döküyorum bugünlerde. Güneş’imi sağlıkla ortaya koyana kadar da o ateşe elleye elleye yanmaya devam. Hala Kuzey Ay Düğümü Boğa'dayken benim yanışım size ışık olsun, sizinki de bana.
İnsanlar figüran, olaylar ilüzyon, ruhun aldığı derslerse tek gerçeğimiz. Kıymetli bir dostumun söylediği gibi, herkes kadar değerliyiz, herkes kadar önemliyiz. Çünkü aslında ne sen varsın, ne de ben. Sen bensin, ben de sen. Öğreniyoruz.
Işık ve sevgiyle. Sat Nam.